پژوهشی که در چین درباره این بیماری انجام شده و طی آن پرونده ۴۴ هزار بیمار بررسی شده، نشان می دهد که بیش از ۸۰ درصد بیماران نشانه های خفیفی از بیماری داشتند، در حالی که سالمندان، مبتلایان به بیماری‌های زمینه‌ای و کادر پزشکی بیشتر در معرض خطر بوده‌اند.
طبق داده‌های مرکز کنترل و پشگیری از بیماری‌های چین (سی‌سی‌دی‌سی)، ۴/۷ درصد از موارد بیماری حاد بوده است.
این نوع ویروس جزو خانواده بزرگی از ویروس‌هاست که از ویروس سرماخوردگی معمولی تا عامل بیماری سارس را شامل می‌شود.
بیماری کرونای ٢٠١٩ سه علامت مهم دارد، تب، سرفه و تنگی نفس.
تب در این بیماری می‌تواند زیاد باشد. تنها راه اطمینان از اینکه تب داریم استفاده از طب سنج است و احساس فرد معیار مناسبی برای قضاوت نیست. اگر تب سنج ندارید و اگر با دست زدن به صورت یا قفسه سینه‌تان احساس داغی می‌کنید شاید تب داشته باشید.
سرفه تک سرفه نیست و مکرر سرفه می‌کنید. معمولا سرفه‌های کرونای ٢٠١٩ خشک است.
در صورتی که بیماری فقط با این دو علامت خود را نشان دهد شدت آن خفیف است اما اگر تنگی نفس هم اضافه شد احتمال دارد بیماری شدید شود. درصد کمی هم ممکن است گلودرد داشته باشند. بنا بر تحقیقاتی که تاکنون انجام شده حدود هشتاد درصد افراد بیماری را خفیف تجربه می‌کنند.
مواردی که بیماری شدید یا وخیم می‌شود زمانی است که اختلال تنفسی و نفس تنگی ایجاد می‌شود. اینجا زمانی است که حتما باید به مراکز درمانی مراجعه کرد.
تنگی نفس یعنی نفس کشیدن سخت، در قفسه سینه احساس فشار و تنگی درد، احساس نیاز به هوا و نفس بیشتر و در موارد شدید احساس خفگی ایجاد می‌شود.
در موارد شدید لب‌ها و صورت ممکن است کبود به نظر برسند و فرد ممکن است گیج و کم‌هوشیار باشد بخصوص اگر تب زیاد باشد.
احساس ضعف، خستگی و بدن درد هم ممکن است همراه این علائم باشند و ممکن است فرد نتواند فعالیت‌های عادی زندگی را انجام دهد.
راه‌های پیشگیری از ابتلا به بیماری:
ادامه دارد..... (بزودی)
منبع : سازمان بهداشت جهانی
مهناز